Met papier en papborstel ging ik er tegenaan. Die knalrode kamer, waarin je je ogen niet dicht doet van de slaap maar van afgrijzen, is niet meer. Ze is heropgewekt tot een frisse logeerkamer. Nog enkele decoratieve prullaria, zoals bv. oude kastjes en een paar andere rekwisieten een aangepaste kleur geven, en eventuele gasten kunnen zich vredig te slapen leggen.
Nog wel even wachten alvorens een overnachting te boeken. Er is nog één… euh… nogal significant detail dat moet uitgevoerd worden…. Er staat namelijk nog geen bed in. Maar dat wordt kortelings opgelost… denk ik.
Ja, slapen in die zetel lijkt me zeker niet aangenamer dan in een echt bed met de rode wand bekleding.
Meneer
Ik ken anders mensen die vanzelf in een zetel in slaap kunnen vallen. 😉
Awel Senjora,het begint er stilletjes aan een gezellige woonst te worden
Er wordt aan gewerkt. Langzaam maar zeker. 😉
Senjora, ik blijf je bewonderen om wat jij allemaal klaarspeelt!
Behangen en schilderen hoort bij creatief-zijn, hè. 🙂
Goe bezig, Senjora!
Ben echt curieus om je nieuwe stek eens onder de loep te nemen (zie een vorig blogstukje van mijn waarin ik beken dat huizen kijken een zwak is van mij)
Altijd welkom, hè Margootje. ’t Is gratis te bezichtigen, zonder aankoopverplichting. 🙂
oh, hoe mooi! Moet dringend nog eens komen kijken 🙂
En als het bed er is, wil ik toch al iets boeken 😉 En anders hebben wij nog 2 goei luchtmatrassen (ter info).
Je mag nu al boeken. Ik laat dan wel weten of het al een hotel is of nog een jeugdherberg voor trekkers (met slaapzak en luchtmatras). 🙂
Met een matje of luchtmatras is dit euvel zo van de baan.
’t Ziet er al mooi uit.